เมื่อวานนี้ ไปสัมมนานศ.ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูที่จ. น่าน รู้สึกสงสารนศ.คนหนึ่ง ซึ่งเราพยามที่จะช่วยให้เขาได้สำเร็จการศึกษาไปอย่างภาคภูมิ การให้โอกาสกับนักศึกษาเป็นสิ่งที่อาจารย์ทุกคนพยายามที่จะให้โอกาสและให้ความช่วยเหลือ แต่นักศึกษากลับไม่พยายามที่จะช่วยเหลือตัวเอง มีแต่มาขอความเห็นใจ เพื่อนในหน่วยฝึกเดียวกันก็พยายามจะช่วยเหลือแต่ตัวนักศึกษาเองก็ยังไม่พัฒนาตนเองอยู่ดี แต่ก้เอาเถิดตามแต่เวรกรรม อีก2เดือนโดยประมาณ เขาจะสำเร็จการศึกษาไปเป็นแม่พิมพ์แล้ว ก็ภาวนาว่าเขาจะเป็นแบบอย่างที่ดีได้
บางคนอาจจะเคยเปรียบเทียบระหว่างคำว่า อาชีพครูกับครูอาชีพ เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร ซึ่งความจริงแล้วเราอาจจะไม่พบข้อที่เหมือนหรือแตกต่างของมันก็ได้ ถ้าเราตั้งทำงานที่เราได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดไม่ต้องหาข้อโต้แย้งหรือเปรียบเทียบ ซึ่งก็เหมือนกับคนที่ทำหน้าที่เป็นคุรครูผู้อบรมสั่งสอนศิษย์ ครูไม่สามารถเรียกลูกศิษย์ที่จะสอนได้ และลูกศิษย์ก็ไม่สามารถเลือกว่าจะให้ครูคนไหนเป็นผู้ได้เช่นกัน คนเป็นครูจะต้องสามารถสอนศิษย์ได้ทุกระดับ ไม่มีการแบ่งแยก ว่ายากดีมีจนอย่างไร เพราะถ้าครูพยายามที่จะอบรมสั่งสอนศิษย์ ลูกศิษย์ก็จะเป็นคนดีของสังคมได้
เป็นแนวความคิดที่ดีมากๆ ครับ มันบ่งบอกถึงจิตวิญญาณของความเป็นครู ผู้ที่ถือได้ว่า เป็น วิศวกรสังคม เราอยากให้สังคมเป็นอย่างไร ครูที่ได้ชื่อว่าแม่พิมพ์ต้องเป็นแบบอย่างและคอยอบรมสั่งสอนแต่สิ่งที่ดีงามให้กับเยาวชนของเรา ครับ
ฤดูกาลของการฝึกสอนใกล้จะจบสิ้นลงทุกทีแล้ว... ไม่รู้นับเวลาได้เท่าไหร่ กี่วัน กี่เดือน ที่นักศึกษาครู ชั้นปีที่ห้าแทบจะทุกคน เฝ้าขีดปฏิทิน นับคืน นับวัน รอคอยว่าเมื่อไหร่การฝึกสอนจะสิ้นสุดลงเสียที... ในเวลานี้คงใกล้จะได้สมใจแล้ว เกือบหนึ่งปีของการฝึกสอน ได้ทั้งรอยยิ้ม และน้ำตา มีทั้งความประทับใจ และสะเทือนใจ และความทรงจำมากมายที่ใครหลายคนคงไม่มีวันได้รู้ อย่างที่มีคนเคยบอกว่า เราจะไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของใคร ถ้าเราไม่ใช่คนๆ นั้น เราจะไม่เข้าใจว่าพ่อ แม่ รักเราแค่ไหน ถ้าเราไม่เคยเป็นพ่อ แม่คน จะมีซักกี่คนที่จะเข้าใจแบบลึกซึ้งจริงๆ ว่าครูรู้สึกยังไงกับเรา รักและหวังดีกับเราแค่ไหน เราเองก็คงไม่มีวันเข้าใจถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจเรียนครู...
การได้ออกไปฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู 1 ปี การศึกษาน่าจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนที่ได้ชื่อว่านักศึกษา เพราะอย่างน้อยๆ จะเป็นการเตรียมตัวออกสู่สังคมโลกภายนอก โลกแห่งความเป็นจริง ได้พบทั้งปัญหาและอุปสรรคมากมาย ได้เรียนรู้ทุกๆ อย่าง โดยเฉาะการอยู่ร่วมสังคม การได้ทำงานร่วมกับคน ซึ่งเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่ายากที่สุด ดังเช่นมีคำกล่าวที่ว่า หนังสืออ่านไม่เข้าใจแต่อ่านหลายๆ รอบก็จะเข้าใจ แต่ใจคนยากที่จะอ่านเข้าใจได้แม้จะอ่านใจหลายๆครั้ง โค้งสุดท้ายของการเป็นนักศึกษา เก็บเกี่ยวความรู้ปละประสบการณ์ให้มากที่สุด เพื่อใช้ในชีวิตต่อไป
ชีวิตการฝึกสอนของเราใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้วคิดไปแล้วก็ใจหายเหมือนกันนะที่จะต้องจากกันนักเรียน เพื่อน ที่เรารักและผูกพันธ์ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงไม่นานแต่หลายๆสิ่งที่เราได้พบได้เจอสิ่งเหล่านั้นสอนให้เราอดทน เข้มแข็งและสู้ไปด้วยกันอุปสรรค์คือสิ่งที่คอยทดสอบตัวเราเสมอว่าเราจะผ่านมันได้หรือเปล่า
ผ่านมาแล้วกับวันครู ประจำปี พ.ศ. 2557 เพราะด้วยความสำคัญของวิชาชีพที่สร้างคนให้เป็นคน สอนคนให้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ซื่อสัตย์ มีวินัย ใฝ่เรียนรู้ อยู่อย่างพอเพียง มุ่งมั่นในการทำงาน รักความเป็นไทย และมีจิตสาธารณะ ทุกคนทำงานในหน้าที่ตนเองมาเหนื่อย แต่วันนี้มีอีกมุมที่เป็นความสุขของครู มาให้ทุกท่านได้เห็น นั่นแสดงให้เห็นว่า แม้บางครั้งครูจะต้องทำสีหน้าเคร่งรึม ดุด่านักเรียน แต่ก้เพื่อให้นักเรียนเป็นคนดี เป็๋นคนเก่ง และออกไปอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ขอให้ทุกคนมีความสุขกับงานที่ทำ มองโลกในแง่บวก แล้วจำดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ได้อย้่างมีความสุข http://www.youtube.com/watch?v=FJ11LTB52lc
ไม่รุสินะ ตอนนี้รุสึกรักเด็ก มากมาย น่าร้ากกกกกกกกกกกกก น่าเอ็นดู ที่สุด อารมณ์ดีทุกครั้งที่ได้สอน ว้าววว
การดำเนินในชีวิตของคนในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายทั้งเรื่องราวที่อยากจะจดจำเพราะเป็นสิ่งที่ดีที่ประทับใจ และเรื่องรา่วที่ไม่น่าประทับใจ แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวที่ดี หรือไม่มี เราก็ควรที่จะมีการบันทึกเรื่องราวโดยการจดลงสมุดบันทึกเล่มเล็ก เพื่อเป็นบทเรียนในการดำเนินชีวิตต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคดิจิตอล เราสามารถที่จะบันทึกเรื่องราวต่างๆ ผ่านสื่อเทคโนโลยีได้อย่างมากมายและเป็นส่วนตัว ว่างเมื่อไหร่ก็ Login เข้ามาอ่าน การบันทึกแบบนี้ ระบุทั้งวันเดือนปี และช่วงเวลาที่บันทึกไว้ได้เป็นอย่างดี
ผ่านไปด้วยดีกับสัปดาห์แห่งการสอบกลางภาคของนักเรียน บางคนอาจดีใจที่ทำข้อสอบได้ แต่ก็อาจมีบางคนที่ต้องผิดหวัง แต่ไม่ต้องไปคิดกังวลอะไรไปน่ะเด็กๆ โอกาสหน้ายังมี แต่งานที่เหนื่อยกว่าการทำข้อสอบก็คือ การตรวจข้อสอบ อันเป็นภาระหนักอึ้งของสายตาและสมอง ต้องใจเย็นๆ ค่อยๆพิจารณากว่าตรวจผิด
การทดสอบไม่ใช่ทั้งหมดของการขึ้นชื่อว่าเป้นนักเรียน หรือนักศึกษาเพราะเป็นการตรวจทานความรู้ัที่เราได้ร่ำเรียนมาเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมด คำถามที่เราตอบไม่ได้ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้ แต่สิ่งที่เรารู้ครูไม่ได้ถามเราก้เท่านั้นเอง เชื่อว่าทุกๆ คนมีความรู้ ความสามารถในตนเอง อย่าไปใส่ใจกับการสอบ รวมถึงคุณครูฝึกสอนทั้งหลายก็ขอให้ตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองในโค้งสุดท้ายนี้ให้ดีที่สุด เพราะมันคือมวลประสบการณ์ทั้งหลายที่เราสั่งสมมาตลอดระยะเวลาของการเป็นนักศึกษามาถ่ายทอดให้กับลูกศิษย์ของเรา ให้ตั้งใจให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คนครับ
การฝึกสอน ได้ทำให้ดิฉันได้รับประสบการณ์ต่างๆมากมาย
การนิเทศครั้งสุดท้ายสำหรับนศ.ฝึกสอนในเขตจ.แพร่ น่าน ได้เสร็จสิ้นไปแล้ว นศ.ฝึกสอนบางคนก็พัฒนาตนเองได้ตามลำดับ จากประสบการณ์การสอนแต่ในขณะที่บางคนก็ยังคงมีปัญหาติดขัดบ้าง อีกทั้งยังมีบางคนก็กลับสร้างปัญหาให้คณาจารย์ช่วยแก้ไข ช่วยชี้แนะ ช่วยเตือนสติกัน อยู่ แต่เอาเถิด มันคือหน้าที่ ที่จะทำให้พวกหนูๆ สำเร็จการศึกษาออกไปเป็นครูที่ดี ครูมืออาชีพต่อไปในอนาคต
เข้าสู่เดือนสุดท้ายของการเป็นนักศึกษาแล้วนะครับ หลังจากนี้ไปพวกเราจะเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว จากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูมา 1 ปี คงได้อะไรๆ เยอะแยะ และแตกต่างจากการใช้ชีวิตเป็นนักศึกษา สมัยตอน ปี 1-2-3-4 แน่นอน ก็ขอให้นำเอาประสบการณ์ที่ได้รับในครั้งนี้ ไปเป็นครูที่ดีในอนาคต สิ่งใดที่ดีๆ ก็นำไปเป็นแบบ และเอาอย่าง สิ่งใดที่พบเห็นแล้วคิดว่าไม่ดี ก็อย่าไปเป็นแบบอย่าง หลังจากนี้ไปหวังว่า ประเทศเราคงมีแม่พิมพ์ของชาติดีๆ มีอุดมการณ์ความเป็นครู เพิ่มขึ้นอีกหลายร้อยคนเป็นแน่
ใกล้จะฝึกสอนเสร็จแล้ว โอกาสที่จะเจอเพื่อนก็น้อยลง นึกแล้วก็ไวเหมือนกันเนาะ
วันนี้รู้สึกมีความสุขที่ได้เป็นครู ได้ภูมิใจในอาชีพครู ไม่เคยคิดเลยว่าอาชีพนี้จะเปนอาชีพที่มีความสุขด้านจิตใจ เวลาได้ยุกับนักเรียนแล้วเหมือนชีวิตไม่เหงา ได้ยิ้ม ได้หัวเราะในสิ่งที่เขาทำ วันนี้ก็อีกวันหนึ่งที่เดินไปทางไหนก้อมีแต่เด็กมาทำความเคารพและมาทัก รักเด็กมากมาย ขอบคุณครูพี่เลี้ยงเมื่อวานนี้มากๆที่อุตส่าห์ไปนั่งฟังอาจารย์จากมหาลัย เป็นครูพี่เลี้ยงที่มีน้ำใจและน่ารักเสมอมา ^ ^
บางทีคนเราเมื่ออยู่ร่วมกัน ต้องให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันตามกำลังความสามารถของตนเอง ขอบคุณทุกท่านเช่นกันที่ให้ความร่วมมือ ขอให้ผลบุญกุศลที่ร่วมกัน ได้ส่งผลให้ประสบความสำเร็จในสิ่งหวังทุกประการ ครับ
อีก 2 อาทิตย์ เด็กก็สอบพร้อมกับเราที่กำลังจะจบ ตอนนี้ทุกสิ่งเหมือนวุ่นวาย เยอะแยะไปหมด ทั้งงานเราที่ต้องเตรียมส่ง งานสอน งานโรงเรียน จนไม่รู้ว่าจะเอาอันใหนก่อนดี เพราะฉนั้นเราต้องตั้งสติให้ดี จะต้องมีความตั้งใจและพยายามที่ต้องมาพร้อมกับความอดทน แลล้วทุกอย่างจะสำเร็จไปได้ด้วยดี......
วันนี้ สมศ. มาตรวจโรงเรียนวันที่ 2 เหนื่อยมากๆๆค่ะ ต้องทำข้าวพันผักตอนรับ เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของโรงเรียน นักเรียนเเทบไม่ได้เรียนหนังสือกันทั้ง โรงเรียน ช่วยกันร่วมมือกัน จัดกิจกรรมต่างๆที่สอดคล้องกับอัตลักษณ์ของโรงเรียน (แต่สนุก ได้ประสบการณ์ดีค่ะ)
ในชีวิตของคนเราไม่มีสิ่งใดที่ได้มาโดยไม่ต้องลงทุน สิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่ คือการลงทุน แต่เป็นทุนของแรงกาย โดยมีกำลังใจจากตัวเอง และคนรอบข้าง สิ่งที่ได้กลับมาคือกำไร แม้จะไม่เห็นเป็นรูปธรรมแต่มันก็เป็นความรู้สึกซึ่งผู้ที่กระทำจะสัมผัสมมันเองได้ด้วยตนเอง จะรู้สึกภาคภูมิใจในสิ่งที่ได้ลงมือทำด้ยตนเองและประสบผลสำเร็จ ขอให้ตั้งใจ อีกนิดเดียวกับความฝัน ความคาดหวังของบุพการีที่จะได้เห็นลูกของตนเองสำเร็จการศึกษาในอีกระดับหนึ่งอย่างสมภาคภูมิ เป็นกำลังใจให้ ครับ
วันศุกร์เป็นวันที่ ผลการประเมิน สมศ. เป็นการคัดสินของว่า โรงเรียนลับแลพิทยาคม จะผ่าน / ไม่ผ่าน การประเมิน โดยดิฉันกับเพื่อน วิชาเอกวิทยาศาสตร์ ได้เป็นตัวแทนเข้ารับฟังการประเมินในครั้งนี้ ดิฉันได้นั่งฟังบรรยาย ข้อบ่ชี้ ทั้ง 15 ข้อ ทำให้ดิฉันคิดว่าการเข้ารับการประเมินสมศ. ในแต่ละครั้งไม่ง่ายเลย เพราะทางโรงเรียนไม่มีคุณครูหรือผู้เชียวชาญทางด้านงานประกันทำให้ ผล SAR ซึ่ง ทำขึ้นในเวลาอันน้อยนิดของครูฝ่ายประกัน ถูกสมศ. ตำหนิ จน.... แต่สภาพโดยรวมถึงว่าอยู่ในขั้นพอใช้ ถึง ระดับดี
ถึงผลการประเมินจะออกมาอย่างไร แต่ก็ควรที่จะภาคภูมิใจ ว่าเรามีกำลังพลในการดำเนินการน้อย ได้ผลออกมาแต่เพียงเท่านี้ ก็ยินดีด้วย ในความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจกัน ซึ่งนับว่าเป็นอีกบทพิสูจน์หนึ่งของการเป็นครู การประเมินสมศ. ไม่ใช่งานผักชีโรยหน้า แต่เป็นการหาหลักฐานว่าเราได้ปฏิบัติหรือไม่ ซึ่งแท้จริงแล้วคณะครูได้ดำเนินการ แต่เพียงไม่ได้จัดเก็บเอกสารไว้อย่างเป็นระบบระเบียบเท่านั้นเอง สมศ. ทำให้คณะผู้บริหาร คณะครู รู้จักจัดเก็บเอกสารให้เป็นระเบียบเรียบร้อยก็เท่านั้นเองครับ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อทำสิ่งใดลงไปแล้วก็ควรที่จะมีหลักฐานยืนยันว่าได้ทำจริง เพื่อการตรวจสอบ ทั้งตนเองและบุคคลภายนอก ครับ
วันนี้ 27/02/57 ลงไปดูแล คุมแถวนักเรียนเคารพธงชาติเหมือนทุกๆ วันที่ฝึกสอน แต่วันนี้มันรู้สึกแปลกๆ รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ระยะเวลา 1 ปีการศึกษาที่ฝึกสอนกำลังจะจบสิ้น เด็กๆ พูดกับเรา ถามเรา ว่าครูจะไปแล้วเหรอ จะไปวันใหน ไม่อยากให้ไปเลย ยังอยากเรียนกับครู ยังอยากให้ครูกลับมาสอน ครูกลับมาสอนอีกได้ไหม ฯลฯ ....ฟังแต่ละคนพูด ครูฝึกสอนแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่...เฮ่อออ!! รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากการฝึกปฏิบัติการวิชาชีพครูเต็มรูปแบบเสร็จสิ้น ต่อจากนี้ไปทุกคนจะได้ก้าวเข้าสู่การเป้นครูอย่างเต็มภาคภูมิ ขอให้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นแม่พิมพ์ของชาติให้ดีที่สุด ขอให้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง และจงเห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่หนึ่ง ลาภ ยศ สรรเสริญจะตกแก่ตัวท่านเอง (สมเด็จพระราชบิดา)
แสดงความคิดเห็น
26 ความคิดเห็น:
เมื่อวานนี้ ไปสัมมนานศ.ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูที่จ. น่าน รู้สึกสงสารนศ.คนหนึ่ง ซึ่งเราพยามที่จะช่วยให้เขาได้สำเร็จการศึกษาไปอย่างภาคภูมิ การให้โอกาสกับนักศึกษาเป็นสิ่งที่อาจารย์ทุกคนพยายามที่จะให้โอกาสและให้ความช่วยเหลือ แต่นักศึกษากลับไม่พยายามที่จะช่วยเหลือตัวเอง มีแต่มาขอความเห็นใจ เพื่อนในหน่วยฝึกเดียวกันก็พยายามจะช่วยเหลือแต่ตัวนักศึกษาเองก็ยังไม่พัฒนาตนเองอยู่ดี แต่ก้เอาเถิดตามแต่เวรกรรม อีก2เดือนโดยประมาณ เขาจะสำเร็จการศึกษาไปเป็นแม่พิมพ์แล้ว ก็ภาวนาว่าเขาจะเป็นแบบอย่างที่ดีได้
บางคนอาจจะเคยเปรียบเทียบระหว่างคำว่า อาชีพครูกับครูอาชีพ เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร ซึ่งความจริงแล้วเราอาจจะไม่พบข้อที่เหมือนหรือแตกต่างของมันก็ได้ ถ้าเราตั้งทำงานที่เราได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดไม่ต้องหาข้อโต้แย้งหรือเปรียบเทียบ ซึ่งก็เหมือนกับคนที่ทำหน้าที่เป็นคุรครูผู้อบรมสั่งสอนศิษย์ ครูไม่สามารถเรียกลูกศิษย์ที่จะสอนได้ และลูกศิษย์ก็ไม่สามารถเลือกว่าจะให้ครูคนไหนเป็นผู้ได้เช่นกัน คนเป็นครูจะต้องสามารถสอนศิษย์ได้ทุกระดับ ไม่มีการแบ่งแยก ว่ายากดีมีจนอย่างไร เพราะถ้าครูพยายามที่จะอบรมสั่งสอนศิษย์ ลูกศิษย์ก็จะเป็นคนดีของสังคมได้
เป็นแนวความคิดที่ดีมากๆ ครับ มันบ่งบอกถึงจิตวิญญาณของความเป็นครู ผู้ที่ถือได้ว่า เป็น วิศวกรสังคม เราอยากให้สังคมเป็นอย่างไร ครูที่ได้ชื่อว่าแม่พิมพ์ต้องเป็นแบบอย่างและคอยอบรมสั่งสอนแต่สิ่งที่ดีงามให้กับเยาวชนของเรา ครับ
ฤดูกาลของการฝึกสอนใกล้จะจบสิ้นลงทุกทีแล้ว... ไม่รู้นับเวลาได้เท่าไหร่ กี่วัน กี่เดือน ที่นักศึกษาครู ชั้นปีที่ห้าแทบจะทุกคน เฝ้าขีดปฏิทิน นับคืน นับวัน รอคอยว่าเมื่อไหร่การฝึกสอนจะสิ้นสุดลงเสียที... ในเวลานี้คงใกล้จะได้สมใจแล้ว เกือบหนึ่งปีของการฝึกสอน ได้ทั้งรอยยิ้ม และน้ำตา มีทั้งความประทับใจ และสะเทือนใจ และความทรงจำมากมายที่ใครหลายคนคงไม่มีวันได้รู้ อย่างที่มีคนเคยบอกว่า เราจะไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของใคร ถ้าเราไม่ใช่คนๆ นั้น เราจะไม่เข้าใจว่าพ่อ แม่ รักเราแค่ไหน ถ้าเราไม่เคยเป็นพ่อ แม่คน จะมีซักกี่คนที่จะเข้าใจแบบลึกซึ้งจริงๆ ว่าครูรู้สึกยังไงกับเรา รักและหวังดีกับเราแค่ไหน เราเองก็คงไม่มีวันเข้าใจถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจเรียนครู...
การได้ออกไปฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู 1 ปี การศึกษาน่าจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนที่ได้ชื่อว่านักศึกษา เพราะอย่างน้อยๆ จะเป็นการเตรียมตัวออกสู่สังคมโลกภายนอก โลกแห่งความเป็นจริง ได้พบทั้งปัญหาและอุปสรรคมากมาย ได้เรียนรู้ทุกๆ อย่าง โดยเฉาะการอยู่ร่วมสังคม การได้ทำงานร่วมกับคน ซึ่งเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่ายากที่สุด ดังเช่นมีคำกล่าวที่ว่า หนังสืออ่านไม่เข้าใจแต่อ่านหลายๆ รอบก็จะเข้าใจ แต่ใจคนยากที่จะอ่านเข้าใจได้แม้จะอ่านใจหลายๆครั้ง โค้งสุดท้ายของการเป็นนักศึกษา เก็บเกี่ยวความรู้ปละประสบการณ์ให้มากที่สุด เพื่อใช้ในชีวิตต่อไป
ชีวิตการฝึกสอนของเราใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว
คิดไปแล้วก็ใจหายเหมือนกันนะที่จะต้องจากกันนักเรียน เพื่อน ที่เรารักและผูกพันธ์ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงไม่นานแต่หลายๆสิ่งที่เราได้พบได้เจอสิ่งเหล่านั้นสอนให้เราอดทน เข้มแข็งและสู้ไปด้วยกัน
อุปสรรค์คือสิ่งที่คอยทดสอบตัวเราเสมอว่าเราจะผ่านมันได้หรือเปล่า
ผ่านมาแล้วกับวันครู ประจำปี พ.ศ. 2557 เพราะด้วยความสำคัญของวิชาชีพที่สร้างคนให้เป็นคน สอนคนให้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ซื่อสัตย์ มีวินัย ใฝ่เรียนรู้ อยู่อย่างพอเพียง มุ่งมั่นในการทำงาน รักความเป็นไทย และมีจิตสาธารณะ ทุกคนทำงานในหน้าที่ตนเองมาเหนื่อย แต่วันนี้มีอีกมุมที่เป็นความสุขของครู มาให้ทุกท่านได้เห็น นั่นแสดงให้เห็นว่า แม้บางครั้งครูจะต้องทำสีหน้าเคร่งรึม ดุด่านักเรียน แต่ก้เพื่อให้นักเรียนเป็นคนดี เป็๋นคนเก่ง และออกไปอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ขอให้ทุกคนมีความสุขกับงานที่ทำ มองโลกในแง่บวก แล้วจำดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ได้อย้่างมีความสุข http://www.youtube.com/watch?v=FJ11LTB52lc
ไม่รุสินะ ตอนนี้รุสึกรักเด็ก มากมาย น่าร้ากกกกกกกกกกกกก น่าเอ็นดู ที่สุด อารมณ์ดีทุกครั้งที่ได้สอน ว้าววว
การดำเนินในชีวิตของคนในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายทั้งเรื่องราวที่อยากจะจดจำเพราะเป็นสิ่งที่ดีที่ประทับใจ และเรื่องรา่วที่ไม่น่าประทับใจ แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวที่ดี หรือไม่มี เราก็ควรที่จะมีการบันทึกเรื่องราวโดยการจดลงสมุดบันทึกเล่มเล็ก เพื่อเป็นบทเรียนในการดำเนินชีวิตต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคดิจิตอล เราสามารถที่จะบันทึกเรื่องราวต่างๆ ผ่านสื่อเทคโนโลยีได้อย่างมากมายและเป็นส่วนตัว ว่างเมื่อไหร่ก็ Login เข้ามาอ่าน การบันทึกแบบนี้ ระบุทั้งวันเดือนปี และช่วงเวลาที่บันทึกไว้ได้เป็นอย่างดี
ผ่านไปด้วยดีกับสัปดาห์แห่งการสอบกลางภาคของนักเรียน บางคนอาจดีใจที่ทำข้อสอบได้ แต่ก็อาจมีบางคนที่ต้องผิดหวัง แต่ไม่ต้อ
งไปคิดกังวลอะไรไปน่ะเด็กๆ โอกาสหน้ายังมี แต่งานที่เหนื่อยกว่าการทำข้อสอบก็คือ การตรวจข้อสอบ อันเป็นภาระหนักอึ้งของสายตาและสมอง ต้องใจเย็นๆ ค่อยๆพิจารณากว่าตรวจผิด
การทดสอบไม่ใช่ทั้งหมดของการขึ้นชื่อว่าเป้นนักเรียน หรือนักศึกษาเพราะเป็นการตรวจทานความรู้ัที่เราได้ร่ำเรียนมาเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมด คำถามที่เราตอบไม่ได้ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้ แต่สิ่งที่เรารู้ครูไม่ได้ถามเราก้เท่านั้นเอง เชื่อว่าทุกๆ คนมีความรู้ ความสามารถในตนเอง อย่าไปใส่ใจกับการสอบ รวมถึงคุณครูฝึกสอนทั้งหลายก็ขอให้ตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองในโค้งสุดท้ายนี้ให้ดีที่สุด เพราะมันคือมวลประสบการณ์ทั้งหลายที่เราสั่งสมมาตลอดระยะเวลาของการเป็นนักศึกษามาถ่ายทอดให้กับลูกศิษย์ของเรา ให้ตั้งใจให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คนครับ
การฝึกสอน ได้ทำให้ดิฉันได้รับประสบการณ์ต่างๆมากมาย
การนิเทศครั้งสุดท้ายสำหรับนศ.ฝึกสอนในเขตจ.แพร่ น่าน ได้เสร็จสิ้นไปแล้ว นศ.ฝึกสอนบางคนก็พัฒนาตนเองได้ตามลำดับ จากประสบการณ์การสอนแต่ในขณะที่บางคนก็ยังคงมีปัญหาติดขัดบ้าง อีกทั้งยังมีบางคนก็กลับสร้างปัญหาให้คณาจารย์ช่วยแก้ไข ช่วยชี้แนะ ช่วยเตือนสติกัน อยู่ แต่เอาเถิด มันคือหน้าที่ ที่จะทำให้พวกหนูๆ สำเร็จการศึกษาออกไปเป็นครูที่ดี ครูมืออาชีพต่อไปในอนาคต
การนิเทศครั้งสุดท้ายสำหรับนศ.ฝึกสอนในเขตจ.แพร่ น่าน ได้เสร็จสิ้นไปแล้ว นศ.ฝึกสอนบางคนก็พัฒนาตนเองได้ตามลำดับ จากประสบการณ์การสอนแต่ในขณะที่บางคนก็ยังคงมีปัญหาติดขัดบ้าง อีกทั้งยังมีบางคนก็กลับสร้างปัญหาให้คณาจารย์ช่วยแก้ไข ช่วยชี้แนะ ช่วยเตือนสติกัน อยู่ แต่เอาเถิด มันคือหน้าที่ ที่จะทำให้พวกหนูๆ สำเร็จการศึกษาออกไปเป็นครูที่ดี ครูมืออาชีพต่อไปในอนาคต
เข้าสู่เดือนสุดท้ายของการเป็นนักศึกษาแล้วนะครับ หลังจากนี้ไปพวกเราจะเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว จากการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูมา 1 ปี คงได้อะไรๆ เยอะแยะ และแตกต่างจากการใช้ชีวิตเป็นนักศึกษา สมัยตอน ปี 1-2-3-4 แน่นอน ก็ขอให้นำเอาประสบการณ์ที่ได้รับในครั้งนี้ ไปเป็นครูที่ดีในอนาคต สิ่งใดที่ดีๆ ก็นำไปเป็นแบบ และเอาอย่าง สิ่งใดที่พบเห็นแล้วคิดว่าไม่ดี ก็อย่าไปเป็นแบบอย่าง หลังจากนี้ไปหวังว่า ประเทศเราคงมีแม่พิมพ์ของชาติดีๆ มีอุดมการณ์ความเป็นครู เพิ่มขึ้นอีกหลายร้อยคนเป็นแน่
ใกล้จะฝึกสอนเสร็จแล้ว โอกาสที่จะเจอเพื่อนก็น้อยลง นึกแล้วก็ไวเหมือนกันเนาะ
วันนี้รู้สึกมีความสุขที่ได้เป็นครู ได้ภูมิใจในอาชีพครู ไม่เคยคิดเลยว่าอาชีพนี้จะเปนอาชีพที่มีความสุขด้านจิตใจ เวลาได้ยุกับนักเรียนแล้วเหมือนชีวิตไม่เหงา ได้ยิ้ม ได้หัวเราะในสิ่งที่เขาทำ วันนี้ก็อีกวันหนึ่งที่เดินไปทางไหนก้อมีแต่เด็กมาทำความเคารพและมาทัก รักเด็กมากมาย ขอบคุณครูพี่เลี้ยงเมื่อวานนี้มากๆที่อุตส่าห์ไปนั่งฟังอาจารย์จากมหาลัย เป็นครูพี่เลี้ยงที่มีน้ำใจและน่ารักเสมอมา ^ ^
บางทีคนเราเมื่ออยู่ร่วมกัน ต้องให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันตามกำลังความสามารถของตนเอง ขอบคุณทุกท่านเช่นกันที่ให้ความร่วมมือ ขอให้ผลบุญกุศลที่ร่วมกัน ได้ส่งผลให้ประสบความสำเร็จในสิ่งหวังทุกประการ ครับ
อีก 2 อาทิตย์ เด็กก็สอบพร้อมกับเราที่กำลังจะจบ ตอนนี้ทุกสิ่งเหมือนวุ่นวาย เยอะแยะไปหมด ทั้งงานเราที่ต้องเตรียมส่ง งานสอน งานโรงเรียน จนไม่รู้ว่าจะเอาอันใหนก่อนดี เพราะฉนั้นเราต้องตั้งสติให้ดี จะต้องมีความตั้งใจและพยายามที่ต้องมาพร้อมกับความอดทน แลล้วทุกอย่างจะสำเร็จไปได้ด้วยดี......
วันนี้ สมศ. มาตรวจโรงเรียนวันที่ 2 เหนื่อยมากๆๆค่ะ ต้องทำข้าวพันผักตอนรับ เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของโรงเรียน นักเรียนเเทบไม่ได้เรียนหนังสือกันทั้ง โรงเรียน ช่วยกันร่วมมือกัน จัดกิจกรรมต่างๆที่สอดคล้องกับอัตลักษณ์ของโรงเรียน (แต่สนุก ได้ประสบการณ์ดีค่ะ)
ในชีวิตของคนเราไม่มีสิ่งใดที่ได้มาโดยไม่ต้องลงทุน สิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่ คือการลงทุน แต่เป็นทุนของแรงกาย โดยมีกำลังใจจากตัวเอง และคนรอบข้าง สิ่งที่ได้กลับมาคือกำไร แม้จะไม่เห็นเป็นรูปธรรมแต่มันก็เป็นความรู้สึกซึ่งผู้ที่กระทำจะสัมผัสมมันเองได้ด้วยตนเอง จะรู้สึกภาคภูมิใจในสิ่งที่ได้ลงมือทำด้ยตนเองและประสบผลสำเร็จ ขอให้ตั้งใจ อีกนิดเดียวกับความฝัน ความคาดหวังของบุพการีที่จะได้เห็นลูกของตนเองสำเร็จการศึกษาในอีกระดับหนึ่งอย่างสมภาคภูมิ เป็นกำลังใจให้ ครับ
วันศุกร์เป็นวันที่ ผลการประเมิน สมศ. เป็นการคัดสินของว่า โรงเรียนลับแลพิทยาคม จะผ่าน / ไม่ผ่าน การประเมิน โดยดิฉันกับเพื่อน วิชาเอกวิทยาศาสตร์ ได้เป็นตัวแทนเข้ารับฟังการประเมินในครั้งนี้ ดิฉันได้นั่งฟังบรรยาย ข้อบ่ชี้ ทั้ง 15 ข้อ ทำให้ดิฉันคิดว่าการเข้ารับการประเมินสมศ. ในแต่ละครั้งไม่ง่ายเลย เพราะทางโรงเรียนไม่มีคุณครูหรือผู้เชียวชาญทางด้านงานประกันทำให้ ผล SAR ซึ่ง ทำขึ้นในเวลาอันน้อยนิดของครูฝ่ายประกัน ถูกสมศ. ตำหนิ จน.... แต่สภาพโดยรวมถึงว่าอยู่ในขั้นพอใช้ ถึง ระดับดี
ถึงผลการประเมินจะออกมาอย่างไร แต่ก็ควรที่จะภาคภูมิใจ ว่าเรามีกำลังพลในการดำเนินการน้อย ได้ผลออกมาแต่เพียงเท่านี้ ก็ยินดีด้วย ในความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจกัน ซึ่งนับว่าเป็นอีกบทพิสูจน์หนึ่งของการเป็นครู การประเมินสมศ. ไม่ใช่งานผักชีโรยหน้า แต่เป็นการหาหลักฐานว่าเราได้ปฏิบัติหรือไม่ ซึ่งแท้จริงแล้วคณะครูได้ดำเนินการ แต่เพียงไม่ได้จัดเก็บเอกสารไว้อย่างเป็นระบบระเบียบเท่านั้นเอง สมศ. ทำให้คณะผู้บริหาร คณะครู รู้จักจัดเก็บเอกสารให้เป็นระเบียบเรียบร้อยก็เท่านั้นเองครับ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อทำสิ่งใดลงไปแล้วก็ควรที่จะมีหลักฐานยืนยันว่าได้ทำจริง เพื่อการตรวจสอบ ทั้งตนเองและบุคคลภายนอก ครับ
วันนี้ 27/02/57 ลงไปดูแล คุมแถวนักเรียนเคารพธงชาติเหมือนทุกๆ วันที่ฝึกสอน แต่วันนี้มันรู้สึกแปลกๆ รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ระยะเวลา 1 ปีการศึกษาที่ฝึกสอนกำลังจะจบสิ้น เด็กๆ พูดกับเรา ถามเรา ว่าครูจะไปแล้วเหรอ จะไปวันใหน ไม่อยากให้ไปเลย ยังอยากเรียนกับครู ยังอยากให้ครูกลับมาสอน ครูกลับมาสอนอีกได้ไหม ฯลฯ ....ฟังแต่ละคนพูด ครูฝึกสอนแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่...เฮ่อออ!! รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากการฝึกปฏิบัติการวิชาชีพครูเต็มรูปแบบเสร็จสิ้น
ต่อจากนี้ไปทุกคนจะได้ก้าวเข้าสู่การเป้นครูอย่างเต็มภาคภูมิ ขอให้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นแม่พิมพ์ของชาติให้ดีที่สุด ขอให้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง และจงเห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่หนึ่ง ลาภ ยศ สรรเสริญจะตกแก่ตัวท่านเอง (สมเด็จพระราชบิดา)
แสดงความคิดเห็น